Blog

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 09 Μαΐου 2012

Δημιουργήθηκε : 09 Μαΐου 2012

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίσα El País (Διεθνής), στις 8 Μαϊου 2012

Τα δύο τελευταία χρόνια για τον ελληνικό λαό υπήρξαν δύο απριόρι σφετερισμένα δημοψηφίσματα: το ένα, για να αποφανθεί σχετικά με την επιθυμία του να παραδοθεί ή όχι σε ένα σχέδιο διάσωσης που του υποθηκεύει σοβαρά το παρόν και το μέλλον του και που τον υποχρέωσε να συνάψει ένα από τα μεγαλύτερα δάνεια στην ιστορία της ανθρωπότητας (απόφαση που πήρε η κυβέρνηση Παπανδρέου χωρίς καν την πλήρη έγκριση του κοινοβουλίου) και το άλλο, για να επιλέξει δημοκρατικά μια νέα κυβέρνηση μετά την παραίτηση Παπανδρέου, δικαίωμα που ανταλλάχτηκε με μια Εκτελεστική κυβέρνηση σχεδιασμένη για την διευκόλυνση των διασωστών με επικεφαλής τον Λουκά Παπαδήμο.

Αυτή την Κυριακή υπήρξε ένα δημοψήφισμα, αν και στην πραγματικότητα συγκλήθηκε τόσο βιαστικά που μεταξύ του κλεισίματος στις λίστες των κομμάτων και της ψήφου μεσολάβησαν μόνο 17 ημέρες. Όλα καταδεικνύουν ότι ήταν ένα δημοψήφισμα που στόχο είχε να ευνοήσει την συνέχιση, την διατήρηση του στάτους κβο και να προσδώσει στην επερχόμενη πολιτική μια κάποια ετικέτα δημοκρατικής νομιμότητας. Όχι ότι το βασικό ζητούμενο δεν επιτεύχθηκε αλλά κάτι δεν βγήκε όπως είχε σχεδιαστεί. Αφήνοντας κατά μέρος την σημαντική άνοδο της ναζιστικής ακροδεξιάς -που αποκαλύπτει ότι ανάμεσα στο δυσαρεστημένο εκλογικό σώμα υπάρχει πολύς κόσμος που δεν είναι αλληλέγγυος, που είναι ρατσιστής και χειραγωγούμενος-, το βασικό στοιχείο αλλοίωσης είναι ότι η δεύτερη θέση καταλήφθηκε από τον αριστερό συνασπισμό Σύριζα. Αυτό το κόμμα κατόρθωσε να κεφαλαιοποιήσει τη ρεαλιστική ψήφο ενός σημαντικού τμήματος των διαφωνούντων του πολιτικού δόγματος λιτότητας και διάσωσης. Έδωσε μια λογική επιλογή ψήφου στους πολλούς συνειδητούς πολίτες που πρωταγωνίστησαν σε πάνω από 2.000 κινητοποιήσεις που έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια. Θα δούμε τώρα τι πεδίο και ικανότητα δράσης τού αναλογεί για να προσπαθήσει να ανατρέψει αυτή την πολιτική και να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στην Ευρώπη.

Με δεδομένα τα γεγονότα, με τόσες και τόσες κινητοποιήσεις, με το 28% του πληθυσμού κάτω από το όριο της φτώχειας, με το κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων, με την ανεργία σε ιλιγγιώδη άνοδο καθημερινά, με ένα χρέος που αυξάνεται βάσει τόκων επί τόκων, με μια κυριαρχία όλο και πιο αδύναμη, με ένα κράτος κοινωνίας και δικαίου διαλυμένο για να πληρώσει το χρέος της κερδοσκοπίας και τις καταχρήσεις της πολιτικής τάξης..., η μεγάλη αποτυχία αυτών των εκλογών είναι ότι οι διαφωνούντες για όλα αυτά δεν μπόρεσαν να συνταχθούν έγκαιρα σε ένα κοινό αντι-διασωστικό μέτωπο, δεν στάθηκαν ικανοί να χαράξουν μια γραμμή για τα στοιχειώδη που να επιτρέψει την ενότητα για την κατάκτηση της διακυβέρνησης με δημοκρατικό τρόπο.

Δυστυχώς, για να ανατραπεί αυτό το στρεβλό σύστημα, η κοινωνία πρέπει ριζοσπαστικοποιήσει περαιτέρω τις πεποιθήσεις της, να γίνει πιο πολιτική υπό την έννοια της συμμετοχής και πάνω από όλα, να υπερβεί την ίδια τη ιδιότητα του υπηκόου ώστε να γίνει πολίτης, ενεργός φορέας της πολιτικής φύσης της κοινωνίας. Ο Σόλων, ο πατέρας της αθηναϊκής δημοκρατίας, είχε θεσπίσει εύστοχα νόμο που αφαιρούσε τα πολιτικά δικαιώματα από τους πολίτες που δεν συμμετείχαν στα δημόσια ζητήματα και απλώς έμεναν σπίτι τους περιμένοντας άπραγοι να μάθουν ποιος θα κερδίσει.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 04 Απριλίου 2012

Δημιουργήθηκε : 04 Απριλίου 2012

Esta historia, deliberadamente, no refiere nombres ni apellidos. Pero está claro que los tiene, ¡vaya si los tiene!

Hace año y medio, contratamos a una joven emigrante para que hiciera de niñera de nuestros hijos. Aunque la situación económica es terrible, necesitamos su ayuda para poder trabajar. Venía de Santo Domingo y llegó a Grecia como tantos otros, cruzando a pie una noche el río que la separa de Turquía. Como en la desgracia todavía hay clases, se hizo pasar por somalí para evitar ser deportada. La policía la detuvo en el campo y la soltó días después en el centro de Atenas, en los guetos que los políticos han ido creando y que ahora quieren "limpiar". Nosotros le encontramos una vivienda digna cerca de nuestra casa y le ofrecimos una paga mensual de 560 euros por media jornada. Con eso –cinco veces más de lo que cobraba en su país cosiendo a destajo para una transnacional– ha estado manteniendo a los niños que dejó con sus parientes para venir furtivamente a cuidar a los nuestros.

Pero toda vida necesita horizontes, y ahora nuestra niñera de media jornada se ha ido a probar fortuna a España. Nosotros, apretados también por la situación, decidimos buscar una nueva por menos horas para pagarle sólo 480. Y todo va bien, porque de boca en boca, sin poner siquiera un anuncio, en dos días nos han llamado ocho personas, griegas, desesperadas, dispuestas a cuidar a los niños y a hacer también la casa y la cocina por menos dinero. Nosotros no queremos explotar a nadie. Necesitamos ayuda y, si podemos, queremos ayudar. Y ahora que la niñera emigrante se ha marchado, por el mismo dinero, hemos llamado a alguien que lo necesita, a una puericultora griega, experta pedagoga, que además conoce a los niños: la directora de su escuela. Día a día, a conciencia, nuestros amos han ido construyendo en Grecia un nuevo paraíso laboral para el capitalismo.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημοσιεύθηκε : 25 Μαρτίου 2012

Δημιουργήθηκε : 25 Μαρτίου 2012

La tarde va cayendo, ya han acabado los desfiles y el gobierno respira aliviado. Ha sido necesario un despliegue policial sin precedentes en la Grecia democrática para que los gobernantes actuales se sintieran seguros viendo desfilar a los estudiantes en el Día de la Independencia. Aun así, en muchas ciudades –como Heraclio, Patrás, Larisa o Corfú–, los políticos no se han atrevido a aparecer. En otras, ni siquiera se instaló la tribuna. Y en Heraclio de Creta llegó a suspenderse el desfile, disipando al poco público asistente con gases lacrimógenos.

En todas partes, se oyeron voces en contra de los planes de rescate y muchos estudiantes volvieron a otro lado la cabeza al pasar desfilando ante la tribuna de autoridades. En Patrás, hubo huevos y cafés que fueron a estrellarse contra los cascos y los escudos de la policía. También hubo gases lacrimógenos y más de 30 detenciones, y no asomó la cara ningún representante del gobierno ni ningún diputado. En todas partes hubo "detenciones preventivas" y controles de documentación a transeúntes sospechosos. Y en Corinto, una marcha silenciosa de ciudadanos se atrevió a cerrar el desfile portando una pancarta con la consigna "Resistid".

Pero el meollo de la cuestión estaba en Atenas, donde, en una tribuna a la que nadie podía aproximarse, se encontraban el Presidente de la República, el Primer Ministro, los ministros del gobierno en pleno y la plana mayor militar (recientemente renovada a conveniencia del gobierno). También había 4.000 policías a pie, furgones en todas las esquinas, agentes de paisano, fiscales preparados para instruir diligencias "in situ" y un helicóptero de las fuerzas de seguridad sobrevolando las avenidas cortadas que confluyen en Sintagma, donde desde ayer se hicieron controles a transeúntes y detenciones preventivas. Todo un fiel retrato del "gobierno legítimo" que dirige el país y de su confianza en el pueblo que le confiere la soberanía.

Cuenta Plutarco que, cuando, a la muerte de Rómulo, los antiguos romanos y sabinos decidieron elegir de mutuo acuerdo al más probo de los hombres para hacerlo su rey, pensaron en Numa, y fueron a buscarlo a los bosques sagrados donde solía retirarse a pensar. Y que cuando lo hallaron y, cediendo a los ruegos del pueblo, aceptó la dignidad de rey, lo primero que hizo fue disolver la guardia personal de 300 lanceros que había instituido Rómulo, porque, a su modo de ver, no tenía sentido mantenerla, pues no hallaba razón para desconfiar de quienes venían a confiar en él, ni razón para reinar por la fuerza sobre un pueblo que no confiara.